ملوان - فجر

هفته بیست و چهارم هم به پایان رسید . برای ما طرفداران ملوان این هفته هم خوشایند بود و هم نا خوشایند . چرا که مهمترین عامل موفقیتهای ملوانان در طول تاریخ یعنی تماشاگران متعصب و فوتبال دوست ملوان که در همه حال و در بدترین روزها حامی ملوان بوده اند اجازه ورود به ورزشگاه را نداشتند . البته عدم حضور تماشاگران و یا به عبارتی عدم اجازۀ حضور تماشاگران محصول مشترکی بود از رای کمیته انظباطی ، بی توجهی مدیریت ملوان به ایجاد روابط و البته بعضی تماشاگرانی که طرفداری را با هولیگانیسم اشتباه گرفتند . نفس عمل محرومیت پسندیده است چرا که هم هشداری است برای سایر تیمها و هم عاملی بازدارنده در جهت تکرار نشدن اتفاقات اینچنینی اما سوال من و سایر فوتبال دوستان از کمیته انظباطی این است : آیا این جریمه ( که در بالا عرض کردم عملی است بجا و ضروری ) برای تمام تیمهاست یا برای عده ی که از روابط کمتری با فدراسیون و کمیته های مربوطه برخوردارند ؟ آیا اگر این اتفاق در شهر دیگری اتفاق می افتاد برخورد کمیته انظباطی با تیم مربوطه همانند برخورد با ملوان میشد ؟ من منکر قباحت دشنام دادن و توهین به تیم مهمان یا تیم داوری نیستم و علیرغم کسانی که ادعا می کنند اینها تماشاگرنما هستند بنده با صراحت اعلام می کنم اینها همین تماشاگران ما هستند که بارها به آنها افتخار کرده ایم تماشاگرانی که رونق بخش استادیومهای ما بوده اند اما نبودن مسیر مشخص ، نبودن کانون هواداران ، نبودن هسته سازماندهی برای هدایت صحیح این خیل عظیم مردمی یا به قول دوستان دست اندرکار "عدم فرهنگ سازی" باعث شده استادیوم مکانی باشد برای تخلیه روانی و فکری تماشاگری که حل شدن تمام گرفتاریهایش را در پیروزی تیم محبوبش میبیند و در صورت محقق نشدن این خواسته مجبور می شود خود را ( به هر طریق ممکن ) پیروز این بازی بنماید . البته لازم به ذکر است که این مشکل در سراسر دنیا و در حرفه ای ترین لیگها هم به چشم می خورد و نمونه اینچنین رفتارهایی را در جاهای دیگر – هر چند انگشت شمار – می بینیم اما رفتار سازمانهای مسئول در این گونه اتفاقات بسیار مشخص و واضح است اگر در اسپانیا طرفداران زاراگوزا به اتوئو بی حرمتی کردند و جریمه شدند یقین بدانید که اگر طرفداران مادریدی هم چنین عملی را مرتکب می شدند حکمی برابر با حکم صادره برای باشگاه زاراگوزا را دریافت می کردند . چون تماشاگران اینگونه تیمها به موازات بازیکنان ، باشگاهها و... اصول حرفه ای شدن را آموخته اند و وظیفه و چهارچوب اختیارات خود را می دانند . اما در فوتبال ما نه بازیکن حرفه ای است نه باشگاه و صد البته نه تماشاگران !

به جرات میتوان گفت اگر قرار بود این گونه جرائم در فوتبال ما برای همه به یک مقدار جریمه داشته باشد بیشترین مقدار جریمه و تبعات آن باید گریبانگیر دو تیم بزرگ پایتخت میشد . دیدارهای این دو تیم همیشه پخش مستقیم می شود و در هر بازی بدون استثنا شاهد برخی الفاظ رکیک و ... از جانب این جمعیت عظیم تماشاگرنما !! می باشیم . یعنی واقعا کسی نمی بیند و نمی شنود ؟ اما در بقیه شهرها به راحتی این اتفاقات دیده شنیده و در نهایت جریمه میشموند ؟ رفتار دوگانه و یکطرفه کمیته انظباطی و در راس آن آقای دهمیانی باعث شده کمیته انظباطی تبدیل به مکان بی بازگشتی برای تیمهای کوچک باشد تیمهایی که با ورودشان به این مکان باید پیه محرومیتهای چندگانه را به تن بمالند ! اما در قبال تیمهای قرمز و آبی نه تنبیهی می بینیم و نه محرومیتی . اگر هم بنا بر حسب اتفاق کسی از این دو تیم محروم شود بلافاصله بوسیله استفاده از روابط حسنه فی ما بین فرد مذکور یا بخشیده می شود و یا محرومیتش به حال تعلیق در میاید . از این دست اتفاقات در فوتبال ما زیاد است و جالب اینجاست که کسی را یارای اعتراض نیست زیرا کمیته انظباطی و محرومیتهای بعد از آن انتظار معترض را می کشند .

  علی ایحال دومین تیم شیرازی هم در انزلی در حالی به مصاف ملوان رفت که ملوان تنها بود و تماشاگرانش را نداشت و این امتیاز مثبتی برای تیم مهمان یعنی فجر شهید سپاسی بود اما فجر نیز همانند دیگر تیم همشهری اش یعنی برق نتوانست از این امتیاز سود برده و با دست پر از انزلی برود . برخلاف تصوری که از فجر داشتم آنها را تیمی در حد خیلی معمولی دیدم فجر با روزهای خوبش کیلومترها فاصله داشت و درون دروازه کسی را گمارده بود که باعث و بانی هر دو گل ملوان بود . ملوانی که از معضل ضعف دروازبان اولش یعنی مسعود غلامعلی زاد بارها ضربه خورده بود اینبار از اشتباهات کارگر ( دروازبان فجر ) سود برد . ملوان هم علی رغم پیروزی ، چندان برتری نسبت به فجر نداشت هرچند توپ را بیشتر در اختیار داشت اما آنچنان چربش محسوسی هم بر فجر نداشت . فجری که ادعای بازیکن سازی دارد از ملوان بازیکن می گیرد تا ملوان تنها تیم سازنده کشور باشد که نه تنها از هیچ کجا بازیکن نمیگیرد بلکه قسمت عمده نیروی جوان هر فصل لیگ را تامین می کند .

بازی ملوان – فجر روز بازی عمران زاده بود بازیکنی که درنوشته قبلی ام در مورد ملوان از او نام بردم و بازی اش را ستودم . گل زیبای او که البته باعثش دروازبانی بود که مفت و مسلم یک کرنر به ملوان اهدا نمود تائیدی بود بر بازی خوب عمران زاده . کلاً بازیکنان ملوان در خط دفاع یه غیر از رافخوایی همگی دارای فیزیک مناسبی می باشند که باعث شده پس از هماهنگی در نیم فصل اول این بار در دور برگشت به خط دفاعی قابل اطمینانی بدل شود . ملوانی که مجبور شد مهاجمش را به علت کمبود بازیکن به دفاع تبدیل نماید اکنون در خط دفاع بازیکن مازاد و نیمکت نشین دارد و نصرت خان ایراندوست می بایست از میان یحیی نژاد ، رافخوایی ، سالارزاده ، تامینی و عمران زاده چهار نفر را انتخاب کند . بازیکنان خط دفاعی ملوان در صورت حفظ و حضور در فصل بعد می توانند دوباره یکی از بهترینهای ایران باشند .

من حیث المجموع ملوان توانست با ارائه بازی منطقی سه امتیاز بسیار حساس این بازی را از آن خود کند اما این سوال برایم پیش آمد که با توجه به آمادگی غلامی و نیاز به سرعت و جنگندگی وی در زمان ضد حمله ( پس از گل ) چرا نصرت خان خاوندی را با غلامی تعویض کرد ؟ با وجود اینکه گل دوم ملوان را غلامین به ثمر رساند اما بازی قابل قبولی ارائه نداد و بسیار کند ظاهر شد . سرعت غلامین خیلی بیشتر از آن چیزی است  که در بازی دیدیم .

در پایان امیدوارم این پیروزی های ملوان مستدام بوده و دوباره نام ملوان را در بزرگترین آوردگاه های فوتبال ایران طنین افکن کند . در ضمن از دوستان و علاقمندان فوتبال ملوان خواهشمندم با توجه به اینکه در این فوتبال و برای نمایش عدالت باید کسی قربانی شود سعی نمایند قربانی این فوتبال رابطه مدار نشوند . به هر حال اگر دوباره این اتفاق بیفتد آن کسی که ضرر خواهد کرد من هستم و شما و ملوانی که دوستش داریم .