سال نو مبارک

« این مطلب چهار ساعت قبل از تحویل سال نو نگاشته شده است »

سایه ی ایزد ، سلام عشق ، سعادت روح ، سلامت تن ، سرمستی بهار ، سیادت جان و سرور جاودان که بهترین هفت سین عالمند از خداوند متعال برایتان آرزومندیم .  وبلاگ باواریا فرارسیدن این یادگار آریایی و این کهن آئین اهورایی را به شما وارثان ایران زمین تبریک و تهنیت عرض نموده و از خداوند متعال روزگاری خوش برایتان آرزو می کند .

می رسیم به هفته بیست و سوم و جدال دو تیم نظامی فجرشهید سپاسی شیراز و ملوان بندر انزلی . دو تیم سازنده که با توجه به حضور چند بازیکن ملوان در تیم فجر می توان ملوان را بزرگترین سازنده بازیکن در فوتبال کشور نامید . تیم فجر با کسب 25 امتیاز در رده دوزادهم و ملوان با کسب 21 امتیاز در رده چهاردهم جدول قرار دارند و با نگاهی به وضعیت آنها می توان به اهمیت سازندگی در فوتبال ایران پی برد !!

اگر جدول لیگ را به دو جدول مربوط به بازیهای داخل خانه و بیرون از خانه تقسیم کنیم مشاهده خواهیم کرد که ملوان در جدول خارج از خانه با کسب 8 امتیاز از 11 بازی که شامل 1 برد و 5 تساوی می باشد در رده سیزدهم جدول قرار دارد . این تیم در خارج از خانه 7 گل زده و 13 گل خورده دارد و در مقابل و در بازیهای داخل خانه ، تیم فجر سپاسی با کسب 15 امتیاز از 11 بازی که شامل 3 برد و 6 تساوی می باشد در رده یازدهم جدول مربوط به نتایج داخل خانه قرار گرفته است . نگاهی به آمار فوق نشان می دهد فجر در خانه تیم دست و پا بسته ای نیست و 15 امتیاز از 25متیاز بدست آمده توسط این تیم در طول فصل در خانه حاصل شده است  به عبارتی 60 درصد امتیازات فجر در شیراز حاصل شده است که این موید تمرکز فجر بر روی امتیازات خانگی است . نکته جالب در مورد بازیهای خانگی فجر این است که این تیم تنها 2 بار در خانه بازنده بوده که یک بار آن در مقابل تیم صدرنشین یعنی سایپا بوده و دیگری در برابر پاس . آن هم در شرایطی که در دقیقه 72 برق ورزشگاه قطع شد و بازی نیمه تمام ماند . یعنی می توان با کمی اغماض فجر را با یک باخت کامل جزو قابل دفاع ترین تیمها در خانه به شمار آورد اما نقطه ضعف آنان در خانه تعداد گل زده کم آنهاست . فجری ها در خانه فقط و فقط 9 گل به ثمر رسانیده اند و در اکثر بازها با به ثمر رسانیدن یک گل از میدان خارج شده اند هرچند که این تیم در مقابل کم فروغترین خط حمله در خارج از خانه که همانا متعلق به ملوان می باشد روبرو می شوند که می توان از برآورد آمار بالا انتظار یک بازی کم گل را داشت . در ادامه نتایج قبلی مربوط به رویارویی این دو تیم در لیگ برتر را تقدیم خواهم نمود البته با ذکر این نکته که چون این آمار از اینترنت جمع آوری شده تاریخها بصورت میلادی می باشد و با توجه به نزدیکی لحظه تحویل سال و نبود وقت ،  فرصتی برای تبدیل آن نداشتم که همینجا از حضور شما عذرخواهی می نمایم .

لیگ برتر            2002-2001

بازی رفت           مربوط به هفته چهارم                    فجر 1 – 0 ملوان             27/11/2001

بازی برگشت        مربوط به هفته هفدهم                    ملوان 1- 0 فجر               15/04/2002

لیگ برتر            2003-2002

بازی رفت           مربوط به هفته اول                        ملوان 0 – 4 فجر             18/10/2002

بازی برگشت        مربوط به هفته چهاردهم                 فجر 3 – 2 ملوان             12/02/2003

لیگ برتر            2005-2004

بازی رفت           مربوط به هفته اول                        ملوان 3 – 0 فجر             08/10/2004

بازی برگشت        مربوط به هفته شانزدهم                 فجر 0 – 1 ملوان             09/01/2005

لیگ برتر            2006-2005

بازی رفت           مربوط به هفته نهم                        فجر 1 – 0 ملوان             29/10/2005

بازی برگشت        مربوط به هفته بیست و چهارم         ملوان 2 – 0 فجر             03/03/2006

با نگاهی گذرا به نتایج گذشته این دوتیم درمی یابیم بازی آنان هیچگاه با تساوی به اتمام نرسیده است و در 8 بازی گذشته شان اثری از تساوی نمی بینیم . حقیقتاً در نوع خود بسیار قابل توجه است . شاید بتوان این طور استنباط نمود که سازنده ترینهای لیگ به دنبال اجرای بهترین نوع بازی هم بوده اند ! چرا که نبود تساوی را می توان به وجود روحیه مبارزه طلبی و میل به پیروزی جوانان آنان مرتبط دانست .

نمودار ذیل فراوانی کسب امتیاز دو تیم ملوان و فجر شیراز در فصل جاریست . ( البته تهیه آن کار من نبوده و کپی شده است )

تصویر در سایز بزرگ

تصویر در سایز بزرگ

ملوان در آخرین بازی خود در سال 1385 توانست به مردم انزلی عیدی خوبی بدهد هرچند شاه حسینی کمی شیرینی آنرا زایل کرد اما امیدواریم حفظ روند موفقیت ملوان بتواند دل مردم انزلی را که علیرغم ظاهر زیبای شهرشان روحیه ای شکسته و خسته دارند شاد کند . در سال جدید برای بازیکنان و کادرفنی تیم ملوان آرزوی بهترین ایام را داریم و از خداوند برایشان قدرت مبارزه با مشکلات و ناکامی ها را خواهانیم .

و اما در پایان باید اشاره ای داشته باشیم به حکم بسیار ناعادلانه ، غیر منطقی و در یک کلام مسخره آقای شاه حسینی که در برنامه نود اوج نخوت و کبر را از سخنانشان دریافتیم . متاسفانه حکمی که داده شد اولین طرف متضرر این قضیه یعنی ملوان را نادیده انگاشته به نحوی که شاه حسینی در جواب فردوسی پور که گفت چه نفعی به ملوان می رسد ؟ عنوان داشت :« قرار نیست نفعی به ملوان برسد !! » خب اگر این چنین است چه دلیلی دارد که جلسه برگزار شود ؟ چه دلیلی دارد که اصلاً قوه قضاییه و دادگاه و ... داشته باشیم !؟ وقتی کسی شکایتی می کند حتما به دنبال رسیدن به منفعتی است پس اینکه قرار نیست نفعی به ملوان برسد چه معنی دارد ؟! گر نه این است که پاس تخلفی انجام داده ؟ با انجام این تخلف ضرری به ملوان رسیده که این مورد از چشم شاه حسینی دور مانده و یا اینکه ترجیح داده شده چشمانش بر روی آن بسته شود ! دو سوال در ذهنم آمد که جواب آنرا از شاه حسینی می خواهم :

1 – فرض کنیم روز آخر لیگ است و استقلال برای قهرمانی نیاز به یک برد دارد . در مقابل استقلال نیز ( بر فرض ) در مقابل تیم پاس قرار گرفته است و پاس با استفاده از 4 بازیکن خویش بازی را با نتیجه تساوی به پایان می برد و در نتیجه استقلال از قهرمانی محروم می شود . آیا رای آن دادگاه هم بمانند ملوان - پاس خواهد بود !؟

2 – فرض کنیم باز هم روز پایان لیگ است . راه آهن سقوط کرده و جدال برای سقوط بین ملوان و فولاد ادامه دارد . فولاد 2 امتیاز از ملوان بیشتر دارد و در بازی آخر با ملوان بازی دیدار می کند . از 4 بازیکن استفاده می کند و با اتکا به آنان بازی را با تساوی به پایان می برد و هیئت منصفه لیگ هم فقط یک امتیاز به ملوان می دهد و درنتیجه ملوان سقوط می کند . آیا اینجا حقی ضایع نشده است ؟! آیا واقعا اگر استقلال و یا پیروزی یک سمت این قضیه بودند باز هم نتیجه اینی میشد که شنیدیم و دیدیم ؟! من که چنین فکر نمی کنم و قطعا می دانم شما هم اینگونه نمی اندیشید . امروز هم در برنامه « با ورزش » از شبکه باران آقای پورطهماسبی مدیرعامل ملوان از عزم بالای باشگاه در بدست آوردن این 3 امتیاز خبر داد به نحوی که گفت اگر شورای استیناف به ما جواب ندهد به دیوان عدالت اداری شکایت خواهیم برد . متاسفانه برخی تصمیمات غلطی که در فدراسیون و ادارات تابعه گرفته می شود چنان کار را بر باشگاهها تنگ می نماید که تیمی به مانند ملوان هم مجبور به واکنش میگردد . به هر حال امیدواریم که در نهایت ملوان به حق قانونی خود برسد .

سخنی با دوستان :

مدت یک سال و اندی است که درخدمت شما بوده ام . امیدوارم این وبلاگ مورد استفاده قرار گرفته باشد و آنچه که می نویسم مورد قبول دوستان قرار گرفته باشد . ادامه فعالیت این وبلاگ محقق نمیشد مگر با همفکری و مساعدت شما عزیزان . پس مارا در هرچه پربارتر و بهتر شدن باواریا یاری نمایید .

روزهای خوشی برایتان آرزومندم .

۳ امتیاز شیرینتر از عسل !

هوای سرد ، زمین گل آلود ، استرس ناشی از سقوط و هزار و یک مشکل دیگر نتوانست ملوان را از رسیدن به پیروزی بازدارد ! در روزی که ملوان شایسته ترین پیروزی فصل خود را بدست آورد می توانستیم نتیجه ای را برای مس رقم بزنیم که سالها کسی نتواند آنرا تکرار کند . به راستی این عین حقیقت است و اگر ملوانان به 2 گل خود بسنده نمی کردند اکنون کرمان غرق در ماتم میشد !

   بازی با ترکیبی نامعمول در خط میانی شروع شد و آن هم حضور مهران جعفری مهاجم شماره ده ملوان در خط میانی و جلوی مازیار بود . جعفری که سه چهارم فصل را به دلیل مصدومیت از دست داده بود به جای سعید یوسف زاده مصدوم ( که تصور می کردیم به بازی برسد ) در نقش هافبک بازیساز ملوان ظاهر شد که  البته در نیمه دوم نقش پررنگتری را نسبت به نیمه اول بازی نمود . بازی درنیمه اول متعادل بود و در این میان سهم ملوان در اختیار داشتن توپ و میدان بیشتر بود اما مس هم با اتکا به قدرت تمام کنندگی آلوز و بازی پا به توپ شماره 14 ( نامش را نمی دانم ) بر روی دروازه ملوان خطرساز میشد که همین منجر به یک برخورد به تیر دروازه ملوان هم شد و در مقابل چند فرصت خوب هم برای ملوان به هدر رفت که در دوصحنه به تصور گل از جای برخاستیم ! اما بازی با همان نتیجه در نیمه اول به پایان رسید و ما ماندیم و یک نیمه دیگر و هزار هزار فکر و خیال که اگر ملوان نتیجه نگیرد چه می شود !؟ به شخصه معتقد بودم که در صورت نتیجه نگرفتن در این بازی رفتنمان حتمی است و این بازی بهترین فرصت برای فرار از جمع فانوس به دستان می باشد چرا که بازیهای بعدی ملوان در خانه در برایر فولاد و راه آهن می توانست آبستن بسیاری اتفاقات باشد که برد در برابر مس می توانست ضریب اطمینان ملوان را در مقابل آن دو تیم بالا ببرد . به هر روی در نیمه دوم هم ملوان با همان ترکیب به میدان آمد و پس از لحظاتی به گل اول رسیدیم . روی ضربه برگشتی یا به قول ورزشی ها ریباند که توسط خدامرادی به ثمر رسید . ابتدا مازیار شوت سرکشی را روانه دروازه مس نمود که دروازبان در دفع آن ناتوان نشان داد و خدامرادی آن را به گل تبدیل نمود دقیقا به مانند گل ملوان به برق شیراز ! درست یک دقیقه بعد و در یک رفت و برگشت توپ به خدامرادی رسید و وی خود و ملوان را به دومین گل رسانید و خیال ما را تا حدودی بایت دریافت 3 امتیاز راحت نمود . بدون شک خدامرادی  را باید ستاره بازی نامید که در کنار سایر ستارگان ملوان ، آسمان چشم نوازی را بر فراز استادیوم پیر شهرمان بوجود آوردند .

  در ادامه بازی ملوان می توانست به گلهای بسیاری دست یابد که در اکثر موارد کندی بازیکنان در تصمیم گیری باعث شکل نگرفتن گلهای بیشتر شد . بازیکنان ملوان با ارسال پاسهای کوتاه و درنهایت یک پاس به کناره ها به دفعات بسیاری فرصتهایی بر روی دروازه مس بوجود آورند که متاسفانه آنها تبدیل به گل نشد اما باعث میشد تیم مس نتواند با تمام نیرویش بر روی دروازه ملوان یورش ببرد . بیشتر این حملات از جناح چپ روی می داد که همکاری خدامرادی و صادقی باعث میشد این جناح قدرتمندتر شود اما در سمت دیگر به نظر می رسید که علی رمضانی توان جسمی خود را از دست داده بود و علیرغم بازی خوبش نمی توانست در آخرین ضربه توپ را به هدف برساند حیف که اگر کمی در ضربات آخر دقت میشد با تعداد گل بیشتری مس را شکست می دادیم . خط دفاع ملوان هم روز بسیار خوبی را پشت ر گذاشت و به غیر از نادانی های تامینی که به اخراج دور از انتظار وی انجامید نکته منفی نداشت . به هر حال بازی را بردیم و تا حدودی از فولاد و راه آهن فاصله گرفتیم اما هوز تا پایان فصل 8 بازی و به عبارتی 24 امتیاز دیگر باقیست که لغزش در طی این مسیر می تواند هر تیمی را به ورطه سقوط بکشاند .

اما داوری این مسابقه که توسط ترکی انجام شد خیلی عجیب بود . کلاً فکر می کنم وی داور نامتعادلی باشد چرا که در برخی صحنه های کوچک به سرعت از کارت استفاده می کند و در برخی لحظات جوری رفتار می کند که گویی اتفاقی نیفتاده است . در این بازی می توانست 2یا 3 کارت را ندهد و آنها را در جا دیگر خرج کند ( منظورم در مورد هر دو تیم است ) حتی در یک صحنه به تصور اخراج بازیکن ملوان بودیم که حتی کارت زرد هم نداد ! در آخر بازی هم به دلیل حساسیت زیاد بازی ، برخی تصمیماتش با توقع تماشاگران متناسب نبود و باعث شد برخی از مردم از کلماتی استفاده کنند که شایسته گفتن نیست .

اما اگر در مطلب قبلی دقت کرده بودید گلایه ای کرده بودم از تیم ملوان که نسبت به اهمیت احترام به تماشاگر قدری سهل انگار است و پس از بازی زحمت تشکر از مردمی که در هر شرایطی از تیم محبوبشان حمایت می کنند را به خود نمی دهد . این مساله را با یکی از مربیان تیمهای پایه ملوان در میان گذاشتم که حقیقتاً حرف همه مردم بود . قطعا کسان دیگری هم این اعتراض را عنوان کرده بودند . در پایان این بازی منتظر بودم که آیا باز هم روال مثل گذشته خواهد بود و یا نه ؟ که پس از پایان بازی کاپیتان این تیم یعنی مازیار زارع بازیکنان را جمع کرده و برای ادای تشکر از مردم به سوی آنان رفت . حالا آیا این اتفاق در اثر اعتراض مردم یا خوشحالی ناشی از برنده شدن تیم بوده نمی دانم اما ترجیح می دهم به احتمال اول آن فکر کنم و آنرا به حساب توصیه مریبان بگذارم !

 این بازی حاشیه های فراوانی هم داشت که شنیدن آن خالی از لطف نیست :

1 – ابراهیم تقی پور : دلیل اینکه چرا تماشاگران روی او زوم کرده بودند را نفهمیدیم اما هر بار که وی صاحب توپ میشد به شدت با شعارهای مردم مواجه می گردید که باعث عصبی شدن وی گشته بود . هرچند در نهایت به ملوان هم گل زد اما مطمئنم این روز را هرگز از یاد نخواهد برد !

2 – رسول میر طرقی : بازیکن اسبق ملوان که نه به سمت مردم رفت و نه برای آنان گل پرتاب کرد . همین امر وی را که در انزلی محبوب هم نیست سیبل شعارهای مردم قرار داده بود .

3 – علی قربانی : بازیکن اسبق ملوان که با وجود اینکه نه انزلی چی است و نه گیلانی ، آن قدر ادب داشت که قبل از بازی از مردم قدردانی کند . حتی در صحنه ای از بازی که یکی از بازیکنان ملوان به زمین افتاده بود تقی پور سعی کرد بدون توجه به بازیکن مصدوم خیلی سریع بازی را به گردش در بیاورد و توپ را با سرعت به قربانی داد که وی بدون توجه به اصرار تقی پور توپ را به بیرون زد و البته با اعتراض بسیار شدید تقی پور هم مواجه شد . همین امر باعث شد تا پایان بازی مورد تشویق مردم قرار گیرد .

4 – و اما نکته آخر و البته منفی این بازی : متاسفانه بارها و بارها صدای نارنجک و ترقه های گوش خراش نظم بازی را به هم زد تا آنجایی که احمدزاده هم با شدت به مردم اعتراض نمود . در کنار آن تعلل توپ جمع کن که با رندی هر وقت توپ به بیرون می رفت توپ دیگر را بر روی زمین می گذاشت و به دنبال توپ دیگر می رفت باعث اعتراض بازیکنان مس شد به نحوی که نزدیک بود درگیری بدی ایجاد شود و به همین خاطر بازی چند لحظه ای متوقف شد و با پا در میانی بزرگان بازی به روال عادی خود بازگشت . این مسائل به همراه توهین مردم به ترکی جریمه بدی را برای ملوان به همراه خواهد داشت . حدس می زنم ملوان در بازی بعد با فولاد ( که حساسیت آن اظهر من الشمس است ) بدون حضور تماشاگر برپا شود چرا که حتماً در برنامه نود به آن پرداخته خواهد شد و در آنجا عادل که خود یک کرمانی است می تواند باعث افزایش حساسیتها شود . در نهایت اتفاقی که نباید بیفتد روی دهد .

در نظر داشتم که از هم اکنون آمار بازی با فجر سپاسی را در وبلاگ قرار دهم که متاسفانه ضیق وقت مانع از آن شد اما می توانید در دو یا سه روز آینده آمار جامع و کاملی از این دو تیم را در همینجا ببینید .

« به مانند همیشه منتظر نظرات ، انتقادات و پیشنهادات شما هستیم »

ملوان در هفته ای که گذشت .

با این جمله شروع می کنم : آقای قربانی ! خودخواه بودن یکی از صفات تمام مهاجمان دنیاست اما فقط خود را دیدن تنها و تنها دلالت بر سهل انگاربودن شما دارد !

    باور کنید کلمه سهل انگار نمی تواند احساس واقعی من و عموم تماشاگران ملوان را نسبت به عملکرد بسیار بد شما بیان کند و همین کلمه را هم پس از مدتی پس و پیش کردن کلمات دیگر توانستم انتخاب کنم که چه بسا اگر میشد آنچه در دل دارم بر وبلاگم بنویسم مجبور بودم از واژه هایی استفاده کنم که شایسته این مکان نیست !

    در روز بازی با استقلال علیرغم شروع خوبی که داشتیم متاسفانه پس از به ثمر رساندن گل ، بازی خوبمان در نیمه اول را فراموش کرده و به فوتبال احساسی روی آوردیم . فوتبالی که برای هر تیمی سم است وبرای ملوانی که در جستجوی تک تک امتیازات به هر دری می زند سمی کشنده تر ! چنانچه دیدید و دیدیم که ملوانان در نیمه دوم از ارائه فوتبال معمولی خود هم عاجز بودند و در حالی که می توانستند حداقل با تساوی از میدان خارج شوند نتیجه برد را در دقایق آخر با باخت تعویض نمودند که اگر برخی اشتباهات نبود می توانستیم به آنچه می خواستیم برسیم .

   به شخصه معتقدم بازنده بزرگ آن دیدار کسی نبود جز مهاجم شماره 7 ملوان یعنی مجتبی قربانی ! اگر قربانی نگاهی به عملکرد خود در این بازی بیندازد جدا از حفظ توپهای بی موردش که در جمیع موارد منجر به از دست دادن توپ میشد در دو جدال تک به تک و از بین تمام انتخابهایی که داشت دقیقا کاری را کرد که نمی بایست ! ابتدا در کورسی 30 متری توپ را شانه به شانه مدافع حمل نمود و با سر توپ زدن مدافع را از بازی خارج نمود که تا اینجای کار درست بود اما متاسفانه با ارسال یک پاس بی رمق تمام رشته های خود را پنبه کرد اما در صحنه بعدی و در حالی که می توانست در شرایط بهتر امیر خدامرادی را ببیند و دروازه استقلال را با پاس خود و ضربه امیر فرو ریخته ببیند با خودخواهی تمام توپ را در زاویه بسته به سمت دروازه شلیک نمود که حاصلش چیزی نبود جز آه و حسرت تماشاگران !

   در مورد این دو صحنه می توان گفت خستگی مانع از تفکر درست وی شد اما من صحنه های دیگری نیز در مورد وی به یاد دارم که می توانست حرکت بهتری کند اما باز هم بدترین انتخاب را انجام داده است . به طور مثال در بازی با فولاد دو فصل قبل در شش قدم سعی کرد که توپ را در زاویه به سمت دروازه شلیک کند که میرزاپور مانع از گل شدن شد ( در حالی که می توانست به بازیکنی که در زاویه روبرو بود پاس بدهد ) و دیگری نیز در بازی با فولاد همین پارسال که دقیقاً همان اتفاق افتاد . گویا کسی به وی تذکری من باب نوع انتخاب هایش نمی دهد چرا که اگر چنین بود حداقل در روز یکشنبه میشد با امتیاز تهران را ترک کنیم .

موضوع بعدی که مدتهاست باعث آزار من و دیگر تماشاگران ملوان شده است نوعی بی تفاوتی تیم نسبت به تماشاگرانش است . در بازی با پاس و زیر بارش شدید باران بازی را ایستاده دیدیم ، ملوان مساوی کرد و خسته و بی روحیه استادیوم را ترک کردیم . بازی با استقلال هم به تهران رفته بودم در حالی که هم کسالت داشتم و هم با انبوهی از کارهای شخصی ام سرگردان بودم ، بازی را باختیم و باز هم استادیوم را با اندوه ترک کردیم اما قسمت اعظم ناراحتی ما از این بود که در پایان این دو بازی ( و تقریبا اکثر بازیهای ملوان ) هیچ کدام از بازیکنان ملوان به خودشان زحمت تشکر از تماشاچی را نمی دهند . اگر بعد از بازی حتی برای دل خوش کردن مردم به سمت آنها بیایند و از حمایت آنها ( آن هم در هر شرایطی ) قدردانی کنند بهتر است یا اینگونه که بعد بازی حتی زحمت دست تکان دادن را هم به خود نمی دهند ؟! مگر فوتبال بدون تماشاگرانش پشیزی می ارزد ؟ آیا اگر تماشاگر را از فوتبال بگیریم چیزی جز یک توپ بازی ساده هم از آن باقی می ماند ؟ آیا مگر نه این است که فوتبال با تماشاگرش ارزشمند می شود ؟ پس چرا ما از بازیکنان ملوان آن ارزشی را که انتظار دارم نمی بینیم ؟ به نظر من این وظیفه بزرگترهای تیم و به خصوص کادر فنی مردمی آن است . آنان که خود سالها در معیت تیم و در میان همین مردم بازی کرده اند می بایست تیم را مجبور به قدردانی از مردم کنند حتی اگر تماشاگر از تیم ناراحت باشد ، حتی اگر بابت نتیجه نگرفتن تیم را مواخذه کند که اگر به دلیل فرار از اعتراض تماشاگران وظیفه خود را فراموش کرده اند عذری بدتر از گناه را مرتکب شده اند ! همیشه بعد از برد این قضیه رعایت می شود اما روزهایی که ملوان نتیجه نمی گیرد همه یکراست به درون رختکن می روند  گویی که هیچکسی در استادیوم وجود نداشته است ! بگذریم ...

  این هفته هم با مس کرمان دیداری برگزار خواهیم کرد . مسی که نیم فصل اول پدیده لیگ و در نیم فصل دوم فقط و فقط یک تیم معمولی بود . شاید این فرصت آخرین زمان جداشدن ملوان از دو تیم انتهای جدول باشد و شاید هم ... به قسمت دوم آن فکر نمی کنیم که فکر کردن به آن هم مو را بر تنمان سیخ می کند . در مورد این بازی خیلی بیشتر می خواستم بنویسم اما کسالتی که داشتم بعلاوه اینکه پس از دیدن بازی در استادیوم آزادی مجبور به ماندن در تهران شدم باعث شد زمان را از دست بدهم و به همین دلیل مجبور شدم از ارائه آمار بازیهای مس صرف نظر کنم . به بزرگواری خود ببخشید و با راهنمایی های خود ما را دریابید .

«  داغترین خبر »

صبح امروز خبری از یکی از دوستان دریافت کردم که شاید شنیدنش باعث قوت قلب باشد :

جلسه کمیته انضباطی در مورد بازی ملوان-پاس در ساعت 4 روز شنبه تشکیل می شود که محمد احمدزاده هم در آن شرکت می کند . در حالی که روزنامه ها در روزهای اول از شانس بالای ملوان برای گرفتن 3 امتیاز سخن می گفتند اما در روزهای اخیر صحبت از این است که فقط یک امتیاز از پاس کسر شود ! و باز هم دست ما در حنا بماند . اما خبر جدید حاکی است که طرفداران ملوان که در تهران زندگی می کنند تصمیم دارند اگر حق ملوان داده نشود روز دوشنبه در مقابل فدراسیون فوتبال با لباس ملوان تحصن کنند .

منتظر باشید .