سراشیبی !

امروز حقیقتا یکی از بدترین و سیاه ترین روزهایی است که در عمر کوتاه ملوانی خود داشته ام ! شاید جمله ای که گفتم از نظر دستوری پر از ایراد باشد اما حتماً نشان دهنده اوج حزن و اندوه من و سایر ملوانی های درمانده است . از همه دوستان عذر می خواهم اما واقعاً امیدم را از ملوان و بهبود آن از دست داده ام و روزهای خوشی را برای آن تیم همیشه محبوب متصور نیستم . بازی را در حالی باختیم که شاید باید نتیجه ای بدتر از آن را می دیدیم اما بسنده کردن سپاهان به 2 گل باعث شد باعث شد از فروپاشی دروازه ملوان در نیمه دوم خبری نشود . جداً باخت بسیار بد ملوان باعث تالمات روحی فراوانی برایمان شد که شاید هیچگاه ( حتی در باختهای بدتر از این ) از خاطرمان نرود .

بازی که ملوان از خود ارائه داد نمونه کامل یک بازی بی هدف ، باری به هر جهت و غیر مسئولانه بود . اشتباهات فراوان در خط دفاع به خصوص از سالارزاده موقعیتهای فراوانی را برای مهاجمین حریف به وجود آورد . قصد گزارش بازی را ندارم و بیشتر به بررسی فردی بازیکنان خواهم پرداخت . امید است با راهنمایی های خود ما را همراهی کنید

1 – آرمین رحیم زاده : دروازبان چندم ملوان بالاخره جای مسعود نا متعادل را گرفت ! از این جهت به مسعود نامتعادل گفتم که تکلیف خود را با تیم و طرفداران مشخص نمی کند . یکروز خوب است یکروز عالی و یکروز بود و نبودش در دروازه تفاوتی ندارد ! اما دروازبان جوان ملوان که کاملا مشخص بود اسیر جو بازی شده بود نتوانست در برآورده کردن انتظارات ، موفق جلوه نماید . در گل اول ملوان بسیار ناشیانه عمل کرد و ترجیح داد به جای دایو کردن و دفع توپ با شیرجه ای مناسب ، به صورت ایستاده آنرا دفع کند که متاسفانه موفق نبود . هر چند در پاس گل خط دفاع به محمد نوری و متعاقب آن ضربه دیدنی وی به درون دروازه ملوان نباید نقش سازنده دفاع فراموش شود !

2 و 3– سعید سالارزاده ، غلامعلی تبار : در یک کلام افتضاح بودند . آنقدر بد که هیچ جای دفاعی از خود باقی نگذاشته بود ! به خصوص سالارزاده که تجربه بازی در چنین میادینی را هم داشت . بی دقتی ، دستپاچگی ، دفع توپ با ایده رفع مسئولیت ، مدارا کردن با حریف و عدم فشار مناسب بر روی مهاجمان از نکاتی بود که به ذهنم رسید وگرنه اینان بسیار بدتر از اینها بودند !

4 – رضا نیک نظر : شاید مثمر ثمر نبود اما حقیقتاً بسیار دوید و تلاش کرد و حداقل تفاوتش با بقیه این بود که در اکثر درگیری ها حضورش به خوبی حس میشد . به اندازه خودش زحمت کشید و انرژی گذاشت که شایسته تقدیر است اما مشکل عمده اش تمایلش به مرکز دفاع و خالی ماندن سمت راست ملوان باشد در ضمن امروز خشونت را چاشنی بازیش کرده بود که اگر داور کس دیگری بود حداقل اخطار را می گرفت .

5 – علی رمضانی : اولین بازی که از وی دیدم در مقابل تیم ترکمن در جام حذفی بود که انصافاً بازی اش به من چسبید . با وجود جثه کوچکی که دارد در کنترل و ارسالها بسیار موفق نشان می دهد و مطمئنم به مدارج بالاتری خواهد رسید . او تنها بازیکن خوب ملوان در این بازی بود .

6 – مرتضی بهشتی : تعداد کارهای مثبتش در بازی به حدی بود که راحت میشد آنها را شمرد و برای این کار فقط انگشتهای یکی از دو دستتان کافی بود ! همین .

7 -  محسن گیاهی : می تواند در آینده و با همکاری با رمضانی جناح چپ قدرتمندی را بسازد که البته در این بازی مطابق انتظار ظاهر نشد و با مصدومیتش کمبودهای ملوان دو چندان شد .

8 – امیر خدامرادی : ضعف و کندی در تصمیم گیری بزرگترین مشکل امیر است و به راحتی از بهترین موقعیتها به دلیل همان نقیصه که عرض کردم می گذرد ! این بازیکن باید بیاموزد که فوتبال ورزش لحظه هاست و کسی منتظر او نخواهد ماند ! به اندازه کافی ضعیف بود که بین بدترینها قرار بگیرد .

9 – سعید یوسف زاده : به شخصه اعتقاد زیادی به بازی وی دارم اما چند هفته ای است که از فرم آرمانی خود به دور شده است و با سعید فصل قبل و حتی اوائل همین فصل متفاوت است . با توجه به اینکه وی می بایست به عنوان هافبک ملوان انجام وظیفه نماید متاسفانه گویا در انجام این امر با مشکل مواجه شده است . پاسهای اشتباه متعدد ، عدم تاثیرگذاری بر بازی و ضعف در امر بازیسازی و ایجاد موقعیت برای مهاجمان از بزرگترین نقایص وی میباشد . اگر قرار باشد در بازی امروز سه نفر از بدترینها را انتخاب کنیم بی شک وی در این لیست جایی برای خود پیدا خواهد کرد .

10 – کیوان ساجدی : او نیزبه اندازه توان خود تلاش کرد هرچند موفق نبود و تلاشش به امتیاز منجر نشد اما سعی کرد در اجرای برنامه اش کوشا باشد . وی ابتدا در خط حمله بود که با مصدومیت گیاهی جایش را به قربانی داد و خود در هافبک راست کار کرد .

11 – سید جلال رافخایی : در حالی که ملوان 2 گل عقب بود تر جیح میداد با حرکات نمایشی و ریسکی توپ را به بازیکنان هم تیمی اش برساند ! و این شاید نشان از نا پختگتی وی باشد ! رافخوایی با آن چیزی که انتظار داشتیم متفاوت بود و در اکثر دقایق بازی بی اثر و نا توان نشان داد

12 – مجتبی قربانی : آقای قربانی هدف شما از فوتبالیست شدن چیست ؟! آیا در هر بازی به چیزی جز نحوه خورد کردن اعصاب تماشاگران فکر می کنید ؟! اصرار بر حمل توپ و تمایل فراوان به دریبل زدن وی را تا حد یک بازیکن معمولی و حتی آماتور پایین برده است . وی بیشتر به فکر خودش است و اگر وقت شد کمی هم به تیم و بازی گروهی می اندیشد .

13 – ایمان صیادنورد : آمده بود بر بار تهاجمی تیم بیفزاید که متوجه نشدم با کدام فکر و کدام ایده ای در جلوی چشم داور روی بازیکن حریف تکل دو پا می زند ( آنهم از پشت ) و توقع دارد کسی او را جریمه نکند ! اینان کسانی اند که خشونت و زدن ساق حریف را با تعصب اشتباه گرفته اند . به نظر من قباخلو بسیار از این مهاجم کندو بی فکر بهتر است .

14 – محمد رستمی : بازیکن تعویضی که با بهشتی تعویض شد نه متوجه نامش شدیم و نه فرصتی داشت که بازی خویش را به معرض دید بگذارد .

متاسفانه ملوان در روزی که می توانست با دریافت گلهای بیشتر به رختکن برود با دو گل خورده سپاهان را بدرقه نمود و چشم به بارقه های امیدی دارد که بتواند خود را در لیگ برتر حفظ کند اما بازی که ملوان ارائه داد در حد همان لیگ یک بود و با ادامه این روند باید تعارفات را کنار گذاشته و این تیم را سقوط کرده معرفی نماییم .

باز هم داستان کهنه انزلی و غازیان در این تیم نقل محفل همه شده . باز هم بین تماشاگران تفرقه و فاصله افتاده است و گروهی مربی و گروهی بازیکنان را مقصر می دانند . اوضاع به اندازه کافی ناجور است و هر لحظه می توان منتظر اتفاق جدیدی در ملوان بود اما مطمئناً هیچ خبر خوشی تا اطلاع ثانوی از ملوان به گوش نخواهد رسید چون این تیمی که ما میبینیم آبستن اخبار ناگواری  می باشد .

چهره هفته :

و اما چهره این هفته نه به سبب موفقیت که بر اثر عدم توفیق در کارش به این ستون راه پیدا کرده است .

آقای احمدزاده ! روزی به خاطر دفاع از شما و مخالفت با حضور صالح نیا با عزیزترین کسانم ستیز کردم و دل آنان را شکستم .

آقای احمدزاده ! به خاطر اعتراض به عدم حضور شما در ملوان به استادیوم نرفتم ( و چه کوته فکر بودم ) در حالی که ملوان به ما احتیاج داشت .

آقای احمدزاده ! بعد از بازی با استقلال به آن لحن صحبت کردی و با قسمی که خوردی گفتی دیگر برروی نیمکت ملوان نخواهی نشست کاری که زیاد مقبول نبود .

آقای احمدزاده ! بعد از بازی با صبا دوباره با آن لحن به خبرنگار برنامه 90 صحبت کردی و در جواب این سوال که : در بین دو نیمه چه شد که ملوان باخت ؟ چنان حرف زدی که زیبنده نام مربی نبود .

آقای احمدزاده ! بعد از بازی با ابومسلم بازیکن مشهدی ابومسلم را تهدید کردی و با عصبانیت سعی کردی وی را تهدید به جبران در انزلی کنی ! آیا فراموش کرده بودی مربی یک تیم و نماینده یک شهر هستی ؟!

آقای احمدزاده ! باز هم که در این بازی با تماشاگرت برخورد کردی و پس از آنهم با مامور نیروی انتظامی تاختی . فرض کنیم حق با تو بوده باشد اما آیا براستی برای خود این حق را متصوری که به فرض تحت فشار بودن به خاطر تیم بر همه بتازی ؟ آیا اصولاً حق داری با تماشاگر ناراضی تیم بگو مگو کنی ؟ نکند آنان را هم تهدید کرده باشی !؟

آقای احمدزاده ! شما را دوست داریم اما احساس می کنیم در مقابل همه دشواریها ، همه کاستی ها و همه نداریهای ملوان کم آوده ای ! احساس می کنبم در فکر خراب شدن سابقه خوبت هستی و اینک که آنرا در شرف از دست دادن می بینی سعی می کنی به هر نحو ممکن گناه را بر گردن دیگری بیاندازی .

آقای احمدزاده ! در طول این فصل مردم تو را درک کرده اند و می دانند بر تو و تیمت چه می گذرد بنابراین سعی کردند بر کمبودها خرده نگیرند و فضا را برایتان از آنچه که هست تیره تر ننمایند اما شما در مقابل این همه هوادار ، این همه عاشقان ملوان چه کرده ای ؟ قدری درنگ کن ممی جان !