افسوسی برای بایرن

بیست و چهار ساعت پس از حذف اولین نماینده آلمان در جام باشگاههای اروپا ، بایرن برای حفظ تنها سهمیه باشگاههای آلمان در این مسابقات پا به میدانی گذاشته بود که تیم مقابل یعنی میلان برای صعود به دور بعد به یک تساوی بدون گل هم قانع بود .

  در اولین نگاه به ترکیب بایرن ٬ آلمانی بودن هر دوبال آن چشم نوازی میکرد و دایسلر و شواین اشتایگر بازیگردانهای بایرن در جناحین بودند . اما استفاده از ماکای و لیزارازو از سوی ماگات این سوال را بوجود می آورد که آیا در نظر وی ، بایرن چیزی برای از دست دادن دارد یا نه ؟ لیزارازو یک بازیکن دفاعی و در مقابل ، فیلیپ لام بازیکنی تهاجمی تر است و در این بازی که بایرن نیاز به زدن گل دارد استفاده از لیزای پا به سن گذاشته و تدافعی برای طرفداران بایرن قابل هضم نبود . از سوی دیگر استفاده مجدد از ماکای که فقط برای جور شدن ترکیب یازده نفره بایرن به میدان میرود و با توجه به ضعف و ناکارآمدی وی در چند ماه اخیر و البته درخشش گوئه ره رو انتظار این می رفت که گوئره رو از ابتدا در ترکیب باشد . شاید بهتر بود از ابتدا شواین اشتایگر به جای دایسلر در راست بازی میکرد و زی روبرتو هم در جناح چپ بکار گرفته میشد . ترکیب اولیه بایرن ترکیب ایده آلی به شمار نمی رفت و به شخصه انتظار ترکیب دیگری را می کشیدم شاید یک ترکیب تهاجمی تر و به قولی بی محابانه تر .

در مقابل آنجلوتی از اینزاگی به جای جیلاردینو استفاده کرده بود . اینزاگیی که در هر دو بازی سال قبل این دو تیم به بایرن گل زده و فکر می کنم در مجموع سه گل به بایرن زده بود هر چند تعداد زیادی از مسابقات امسال را به علت مصدومیت از دست داده بود و تا اینجای لیگ اروپا گلی به ثمر نرسانده بود .

در تیمی که همیشه عطش گل زدن دارد اشتباه از سوی مدافعین تیم مقابل مثل تعارف زدن یک بستنی در گرمترین روز سال است و این اشتباه را دمیچلیس با تجربه مرتکب شد و توپ به زیر پای سرجینیوی افتاد که پارسال هر چه خواست با بایرن کرد . سانتر زیبای سرجینیو ، اشتباه مدافعین در پوشش و گل ... همین .

نقش کمک داور در این گل حائز اهمیت است چون گل در شرائط صد در صد آفساید حادث شد . زمانی که سرجینیو سانتر کرد اینزاگی یک قدم جلوتر از بقیه بود و در این بازی هم ردپای داور به چشم خورد . در بازی رفت هم میلان با کمک داور توانست اولین تیمی باشد که در آلیانس آره نا شکست نخورده است .

در کل خوردن این گل چندان در سرنوشت بایرن نمیتوانست تاثیر داشته باشد چون به هر حال بایرن برای صعود مجبور بود حداقل یک گل بزند . در این گل شاید اسماعیل میتوانست تاثیر بیشتری داشته باشد اما از صحنه جا مانده و به توپ و اینزاگی نرسید . کلا اسماعیل بازیکنی با استیل مناسب و فیزیک ایده آل برای خط دفاع است اما بازیکن با هوشی نیست و در بیشتر اوقات بدون توجه به اطرافش بازی میکند . در هفته ای که گذشت نام وی جهت بازی در تیم ملی آلمان زیاد به گوش خورد اما فکر نمی کنم وی حلقه مفقودۀ کلینزمن باشد .

دقیقا همان بلایی که سر آلمان آمده بود بر سر بایرن هم آمد و آن دریافت گل در دقایق ابتدایی بازی است . اتفاقی که برای همه تیمها می تواند خورد کننده باشد . پس از گل هم بایرن چندان طوفنده نشان نداد و همچنان بر بازی با حوصله اصرار داشت اما میلان به راحتی و با چند پاس به دروازه بایرن نزدیک میشد و این نقصی است که بیشتر با بازی ضعیف سانیول و دایسلر که سمت راست بایرن را به بک اتوبان تبدیل کرده بودند حادث میشد و در مقابل زوج موفق سیدورف و سرجینیو بارها و بارها در این سمت می تاختند و از مدافعین می گذشتند .

در روزی که پرسینگ در بایرن معنا نداشت بازیکنان میلان پس از تصاحب توپ توسط بایرنیها به سرعت آنها را تحت فشار قرار می دادند و فرصت هرگونه تفکر را از بازییکن صاحب توپ می گرفتند و در این میان دوندگی و تلاش سیدورف از بقیه بیشتر به چشم می خورد .

در اینکه پنالتی صحیح بود یا نه بهتر است حرفی به میان نیاوریم اما اینزاگی را بازیکنی دیده ام که با رندی به دفاع حریف می چسبد و طوری وانمود می کند که گویی تحت فشار قرار دارد . به شخصه با اینگونه بازیکنان که سعی در گول زدن و فریبکاری دارند میانه ای ندارم و اینزاگی سر دسته این قبیل بازیکنان است .  گل نشدن پنالتی شاید می توانست روحیه بایرن را بالا ببرد اما باز هم  اشتباه مدافعین بایرن در جاگیری گل دوم را به ارمغان آورد .  پس از آن بایرن در یک ضربه ایستگاهی و ریباند اسماعیل به گل رسید تا امید ها برای نیمه دوم از بین رفته نباشد .

د نیمه دوم بازی آنطوری که بایرن میخواست پیش نرفت و با دریافت دو گل دیگر بایرن بازی را به حریفش واگذار کرد . چیزی که به چشم می خورد ضعف بایرن در ارائه کار گروهی و بی میلی آنها به ارائه بازی تک ضرب بود . نکته جالب این بود که بایرن پس از تعویض ماکای با گوئه ره رو دیگر مهاجمی نداشت که به میدان بیاورد . بایرن به جای سانیول مدافعی نداشت که به بازی بگیرد . مهمت شول هم آن چیزی نیود که ماگات انتظار ان را داشت . اما بزرگترین اشتباه ماگات تعویض زی روبرتو با لیزا بود . وی می خواست با اضافه کردن یک هافبک تهاجمی به جای دفاع بار هجومی تیمش را افزایش دهد اما شواین اشتایگر نمی توانست جای لیزا را پر کند و اینزاگی و کاکا بار ها و بار ها از آن سمت آازادانه حرکت میکردند .

 این باخت شاید برای بایرن لازم بود . در دنیای فوتبال امروز برای اینکه جزء بهترینها باشی باید بهترینها را هم داشته باشی بایرن مدتهاست که مهره کارآمدی را به خاطر نگرفته است و برای تیم بزرگ آلمان به خدمت گرفتن علی کریمی و اوتل می تواند یک نوع در جا زدن باشد . در بازی که ذکر آن رفت بایرن خالی از مهره بود و این برای بایرن تاسف برانگیز است چون بایرن سمبل باشگاههای آلمان و تنها تیمی است که در چند سال اخیر توانسته پرچم آلمان را در این سری مسابقات به اهتزاز در بیاورد . تنها بازیکنی که بایرن به آن اتکا دارد میشائیل بالاکی است که هم در بازی با میلان و هم در بازی با تیم ملی ایتالیا توسط پیرلو به خوبی مهار شد . شاید بهتر است مسئولان بایرن نگاه خود را به تیم تغییر دهند و بازیکنانی را که در سطح بایرن هستند جذب نمایند .

قهرمان شدن پیاپی بایرن در بوندس لیگا و عدم موفقیت در رقابتهای اروپایی برای این تیم و برای فوتبال آلمان اتفاقی ناخوشایند به شمار خواهد رفت و به مرور آنها را از بین بهترینها خارج خواهد کرد . در مقابل میلان حرفی برای گفتن باقی نگذاشته و سزاوارانه به مرحله بعد صعود کرد . بازی که میلان ارائه داد یک بازی بدون نقص ، سریع ، تک ضرب و البته زیبا بود .

این هفته برای آلمانها هفته بدی بود . پس از باخت خفت بار از ایتالیا ، این بار حذف هر دو نماینده آنان در لیگ قهرمانان اروپا ضربه سختی بر پیکره  فوتبالی است که به زحمت خود را خندان نشان میدهد !