سلام بر پلی آف .

صحبت از پژمردن یک برگ نیست

فرض کن مرگ قناری در قفس هم مرگ نیست

فرض یک شاخه گل هم در جهان هرگز نرست

فرض کن جنگل بیابان بود از روز نخست

در کویری سوت و کور

در میان مردمی با این مصیبت ها صبور

صحبت از مرگ محبت ، مرگ عشق

گفتگو از مرگ انسانیت است .

متاسفم از اینکه با چنین شعر غم انگیزی شروع می کنیم در حالی که می توانستیم شروعی داشته باشیم که خستگی و دلمردگی را از تن ها بزداید .

متاسفم از اینکه بار دیگر شاهد سقوط قوی سپیدمان بودیم در حالی که می توانستیم اوج گرفتن آن را ببینیم .

متاسفم از اینکه حتی نمی توانیم بغض فروخورده مان را فریاد کنیم در حالی که می توانسیم طنین شادی شهر کوچکمان را در فضای ورزشگاه را بشنویم .

باز هم کار ما به اما و اگر کشید . بار دیگر باید دست به دعا برداریم تا شاید دری به تخته خورد و تیممان در لیگ باقی بماند . باور کنید نه یارای نوشتن دارم نه حتی قدرت فکر کردن اما از حقیقت گریزی نیست و باید قبول کنیم که تقرییاً شانسی برای بقا نداریم و کم کم باید به فکر پلی آف و بازیهای کثیف پشت پرده اش باشیم . باید دوباره به این فکر کنیم که به جای بازی با بزرگان به مصاف تیمهای کوچکی برویم که ابتدای فصل فکر رودررویی با آنها را نمی کردیم . فقط می توانم بگویم حیف و دو صد حیف که از همه اتفاقات خوشی که می توانست برای ما حادث شود بدترین آنها بوقوع پیوست و در نهایت آنی شد که نمیبایست اتفاق می افتاد .

   امروز همه چیز برای یک بازی خوب آماده بود . هوای خوب ، زمین تقریباً مساعد و البته حضور پرشور عموم هواداران ملوان ( که همین جا شایسته است از حضور گرم آنها صمیمانه تشکر کنیم ) نوید یک بازی خوب را میداد اما متاسفانه ملوان از این امکان استفاده لازم را نبرد و خود و هوادارانش را در بهت فرو برد .

    امروز نه حس و حالی برای حرف زدن پیرامون بازی وجود دارد و نه بازی چیزی داشت که بتوان از آن حرفی به میان آورد . باور کنید چنان فشاری بر من بود که تا همین حالا که مشغول نوشتن این مطلب هستم از درد عصبی معده در عذابم . از نظر من کار ملوان تمام شده است و بازی آخر یک بازی فرمالیته به شمار می رود و دل بستن به آینده نوعی گول زدن خود است اینکه پاس ببازد و ملوان از پس برق بربیاید خیلی دور از ذهن است . سپاهان که به اهواز نرفته و با توجه به نبود فرصت تکرار بازی و البته دلایل ناگفتنی دیگر باید سه امتیاز آن بازی را به حساب فولاد واریز شده بدانیم . داور امروز هم که انتخابش شاهکار کمیته داوران بود هم در نتیجه بی تاثیر نبود که البته در این مورد باید دو نکته را ذکر کنم . اول اینکه با توجه به حساسیت موجود بین تیمهای در شرف سقوط می بایست از داور بهتری برای این بازی استفاده میشد که عدم استفاده از داور مجرب در وهله اول برمیگردد به مدیریت قابل انعطاف ملوان که همواره در چنین لحظاتی با مشکلات موجود کنار می آید . آیا اگر این داور برای بازی فولاد انتخاب میشد مدیریت فولاد اعتراض نمیکرد ؟! دوم اینکه گذشته از تاثیر داور برروی بازی این سوال پیش می آید که چرا ملوان که سرنوشتش در دستان خودش بود چنین بازی بدون برنامه ای را از خود به نمایش گذاشت ؟ آقای احمدزاده شما بعنوان مسئول شماره یک فنی ملوان باید پاسخگو باشید که چرا مجتبی قربانی را همیشه بطور ثابت استفاده می کنید ؟ بر اساس کدام معیار وی همیشه فیکس است ؟ در حالی که سعید یوسف زاده آماده بازی است چرا مهران جعفری را به جای وی استفاده کردید ؟... متاسفم برای خودم که امیدوار بودم شما را در قامت منجی ملوان ببینم !

    ملوان امروز به خود باخت نه به داور ، نه به ابومسلم و نه به سپاهانی که در برابر فولاد حاظر نشد ! شاید اینها هم دلایلی برای سقوط ملوان باشند اما باید روراست باشیم و بگوییم به خود باختیم . متاسفانه اوضاع روحی بدی را می گذرانم و امیدی به بازی آخر ملوان ندارم و اعتقاد دارم دل بستن به آن هم خیال باطل است . یاد روزی افتادم که برای پیروزی بر استقلال اهواز در انزلی و ماندن در لیگ همه چیز آماده بود به جز خود ملوان ! چقدر آن روز تلخ بود . امیدوار بودم که دیگر در چنین شرایطی قرار نگیرم اما امروز بدوباره بازگشتیم به جایی که مجبور شدیم دائماً از خود بپرسیم چرا !؟ آنروز یکی از بدترین روزهای زندگی من بود و امروز دوباره حس کردم به گذشته بازگشته ام و قوی سپیدی را می بینم که ناامیدانه به آسمان می نگرد .