بازی ملوان-ذوب به همراه بررسی اجمالی وضعیت دو تیم ملوان و فولاد

« اول از همه باز هم به خاطر اینکه دیر وبلاگ رو به روز کردم عذرخواهی می کنم . خیلی سرم شلوغ بود و در حالی که قسمتی از متن رو نوشته بودم نمی تونستم اینجا رو آپ کنم . این متنی هم که پیش روی شماست خیلی وقت گیربود هر چند درنهایت چیزی که می خواستم نشد ! منتظر انتقادات و پیشنهادات شما هستم »

به هفته بیست و ششم لیگ نه چندان برتر ایران و ایستگاه ذوب آهن رسیدیم . ذوب آهنی که به عقیده من آماده ترین هافبک سال کشور را درون اردوی خود می بیند و تعداد گل زده و تعدد پاسهای منجربه گل در کنار بازی روان و تاثیرگذاری وی موید این ادعاست . بله وی کسی نیست جز مهدی رجب زاده که همیشه باید از او ترسید !

به هر حال شاید نقطه قوت ملوان یا به عبارتی بخت بلندش ( علیرغم همیشه ! ) همانا بی انگیزگی ذوب آهن به دلیل دور ماندن از کورس قهرمانی بود . این بی انگیزگی باعث شده بود برخلاف سالهای قبل ، ذوب آهن را تیمی منفعل و بدون آن زهر همیشگی ببینیم . نگاهی به پیشینه بازی این دو تیم در انزلی ما را به این نتیجه که حتما این تیم به دلایلی که در بالا ذکر شده و البته موارد دیگر نتوانسته در برآورده کردن انتظارات موفق باشد خواهد رساند . در این چند دوره لیگ برتر ذوب توانسته کارنامه نسبتاً قابل قبولی در شهرمان داشته باشد . به نتایج بدست آمده نگاهی می اندازیم :

2002-2001

ملوان 1 – 3 ذوب آهن

2002-2003

ملوان 0 – 1 ذوب آهن

2005-2004

ملوان 0 – 0 ذوب آهن

2006-2005

ملوان 3 – 1 ذوب آهن

دو برد ، یک تساوی و یک  باخت حاصل کار ذوب آهن در برابر ملوان و در انزلی بوده است که البته این کارنامه در اصفحان بسیار درخشانتر از این بوده است ولی  بازی که در این هفته از اصفحانی ها دیدیم در کنار عملکرد خوب ملوان تمام این آمار را زیر سوال برد ! شاید رجب زاده را بتوان از کل محموعه ذوب آهن مجزا نمود چرا که وی همچنان می تواند در راه رسیدن به مقام آقای گلی امیدوار باشد و گلزنی های پیاپی وی در چند بازی اخیر باعث بالا رفتن انگیزه وی شده بود و وی را برای بهتر بودن به جلو می راند اما متاسفانه برای وی و خوشبختانه برای ملوان در آنروز وی سدی را پیش روی خود داشت که به جرات می توان گفت تا مدتها او را فراموش نخواهد کرد ! سید جلال رافخوایی به تنهایی بارها و بارها مانع از حرکت وی شد و این کار را به حدی با ظرافت انجام میداد که باعث به وجد آمدن خیل تماشاگران ملوانی شده بود . بی اغراق باشد عرض کنم که رافخوایی را باید بهترین بازیکن زمین نامید که حقیقتاً شایسته تصاحب این عنوان بود . به هر روی ملوان در روزی که می توانست با گلهای بیشتری زمین مسابقه را ترک کند به همان تک گل پنالتی مازیار زارع بسنده کرد . پنالتی ای که با خطای دروازبان بلند قامت ذوبی ها بر روی مجتبی قربانی شکل گرفت و طبق معمول مازیار با نهایت قدرت توپ را به تور چسباند . درست مثل پنالتی که به تیم کیمیا رشد ترکمن در سری مسابقات جام حذفی زده بود . محکم ، روی پا و به مرکز دروازه !

در این بازی اکثر بازیکنان ملوان توانستند از عهده انجام وظایف خود برآیند . در درون دروازه و خط دفاع همگی راضی کننده بودند که البته ابراهیم صادقی نیمه دوم را بهتر از نیمه اولش دیدیم . در نیمه اول با هفته های گذشته اش اندکی تفاوت داشت که درنیمه دوم آنی شد که انتظارش را داشتیم .

حیدری و خدامرادی که مدتهاست روزهای خوبی را پشت سر می گذارند ، مازیار که خوب درگیر میشد و جعفری که کم کم در نقش هافبک بازیساز ملوان در حال جا افتادن است . بازیکن باهوشی که اگر کمی قدرت بدنی اش افزون میشد می توانست ملوان را مدتها از داشتن یک هافبک ممتاز بیمه نماید ! در خط حمله هم قربانی طبق معمول دریبل میداد و از این کار هم خسته نمیشد ! اما آنقدر دوید و دوید که کسی خردی اعصابش را به روی او نیاورد ! به هر حال یک پنالتی هم گرفته بود و در آخر بازی به راحتی میشد خستگی را در چهره اش دید . شاید می خواست با دویدنش خود را به تماشاگران اثبات کند که تا حدودی هم در این امر موفق بود . به طور کل ملوان روز خوبی را پست سر گذاشت و با توجه به کاهش فاصله امتیازی ملوان با فولاد ، این پیروزی در کنار باخت فولاد در مقابل پرسپولیس کمی آرامش به اردوی ملوان بازگشت . اما این پایان کار نیست و 4 بازی تا اتمام لیگ باقی مانده که هر کدام از این بازیها برای هر دو تیم ملوان و فولاد حکم صعود و سقوط را امضا خواهند کرد . راه آهن را سقوط کرده فرض می کنیم و به بررسی بازیهای پیش روی این دو تیم می پردازیم . اما آیا ملوان توان ماندن در لیگ را دارد ؟ آیا فولاد می تواند بماند یا ملوان را به زیر می کشد ؟ وبلاگ باواریا با نگاهی به آمار و ارقام سعی در بررسی احتمال سقوط یا ابقای این دو تیم دارد . امید است که این بررسی آماری مود توجه قرار گیرد .

هر دو تیم ملوان و فولاد 4 بازی در پیش رو دارند که هریک 2 بازی را میهمان و 2 بازی را میزبان هستند اما از طرفی فولاد در بازی آخر در حالی میهمان است که میزبانش همانا تیم همشهری اش استقلال اهواز را در پیش رو می بیند و این قضیه را می توان از دو جهت نگریست :

اول اینکه می توان برای فولاد این امتیاز را قائل شد که به نوعی در این بازی هم میزبان است چرا که در شهر خود و در پیش چشمان هواداران مشتاق خود بازی می کند با عنایت به این که استقلال هم اهوازی است می توان برای فولاد امتیاز بیشتری نسبت به ملوان که در آنروز در شیراز و در برابر برق بازی میکند قائل شد .

دوم اینکه بازی فولاد با استقلال اهوازی است که خود در کورس قهرمانی است و اگر همچنان تا آن روز برای قهرمانی کورس بماند برای کسب 3 امتیاز آن بازی تلاش خواهد کرد و یقیناً آن بازی بدون حرف و حدیث به پایان خواهد رسید و استقلال برای قهرمانی به همشهری خود رحم نخواهد کرد ! اما اگر استقلال اهواز از کورس عقب بماند با توجه به همشهری بودن این دو تیم شاید فوتبال به سمت و سویی برود که شایسته نگارش نیست !

هر دو تیم ملوان و فولاد میزبان ابومسلم هستند و میهمان برق شیراز ! و چون شرایط برای هر دو تیم در این بازها یکسان است به دو بازی دیگر می پردازیم . ملوان میزبان راه آهن و میهمان پرسپولیس است و فولاد میزبان سپاهان اصفحان و میهمان استقلال اهواز است ! ابتدا نگاهی به سابقه برخورد این دو تیم با حریفان می پردازیم . لازم به ذکر است که در این آمار شرایط میزبانی و میهمانی ملوان و فولاد لحاظ شده است . بر فرض اگر ملوان میهمان برق است در آمار فقط نتایج بازیهایی که ملوان میهمان بوده آمده است و همینطور برای فولاد :

انصافاً اوضاع فولاد در بازیهای گذشته نسبت به ملوان بسیار مناسبتر از ملوان بوده و در کل این چند بازی با 8 برد و تساوی و 5 باخت در مقابل 3 برد ، 4 تساوی و 6 باخت از ملوان پیش است . هر چند که ملوان 13 بازی و فولاد 18بازی انجام داده است اما با یک حساب سر انگشتی به موفقیت فولاد در مقابل ملوان پی خواهید برد . اما نکته در اینجاست که فولاد در آن سالها جزو بهترینهای کشور بوده و حتی قهرمان لیگ هم شده بود و متاسفانه هم اکنون وضعیتی به مثابه ملوان دارد . اگر به جدول لیگ نگاهی بیندازیم متوجه وخامت اوضاع این دو تیم می شویم . راستی چرا باید تیمهای سازنده کشور و به قولی بزرگترین سازندگان بازیکن فوتبال در ایران باید کاسه چه کنم در دست داشته باشند و حیران نتایج دیگران باشند که روزنه ای برایشان گشوده شود تا از سقوط رهایی یابند ؟! هر دو تیم در لسگ امسال صاحب رکوردی شده اند که در نوع خود بی نظیر ، قابل تامل و باعث تاسف است . در بازیهای داخل خانه تیم فولاد با 9 گل زده بدترین خط حمله و در بازیهای بیرون از خانه تیم ملوان با 7 گل بدترین است و در کل لیگ ملوان با 18 گل زده دارای عنوان ناکارآمد ترین خط آتش است . این برای بزرگان شمال و جنوب جای بسی تاسف است . حالیه فولاد با استخدام چند بازیکن خارجی و استفاده از مربی بزرگی چون ایناسیو صاحب چنین رکوردی شده وگرنه اوضاعش از این هم بدتر می بود !

جدول لیگ برتر را به 4 دسته تقسیم کرده و تیمهای داخل هر دسته را درجه بندی می کنیم بدین ترتیب که رتبه 1الی 4 درجه 1 ، 5 الی 8 درجه 2 ، 9 الی 12 در جه سه و 12 الی 16 هم درجه 4 و بر این اساس حریفان ملوان و فولاد را به ترتیب درجه بندی می کنیم :

ملوان-راه آهن                 درجه 4

پرسپولیس-ملوان              درجه 2

ملوان-ابومسلم                 درجه 2

برق-ملوان                      درجه 3

و بازیهای فولاد :

فولاد-ابومسلم                  درجه2

برق-فولاد                       درجه3

فولاد-سپاهان                   درجه1

استقلال اهواز-فولاد          درجه 1

با نگاهی اجمالی به دره بندی فوق ( هر چند فاقد اعتبار علمی و فنی است ) با من هم عقیده خواهید شد که بازیهای فولاد سختتر از ملوان است چون در این 4 بازی 2 بار با تیمهای درجه 1 روبرو می شود . شاید خود فولاد هم به همین نتیجه رسیده باشد و برای همین ایناسیو تصمیم به آنالیز بازیهای پلی آف گرفته است . اما همانطور که قبلا هم گفتم اینها همه در شرایط عادی و سالم ممکن می شود و در غیر این صورت و با وقوع برخی جریانات که اتفاقا در فوتبال ما کم هم حادث نمی شود باید به لحظات دهشتناکی فکر کرد که ترجیح میدهم ذهن خود را با آنها مشغول نکنم . به هر حال فکر می کنم با 31 امتیاز در لیگ بمانیم  و شاید این بازی با راه آهن و در آن سوی ایران بازی فولاد و سپاهان خیلی چیزها را مشخص کند . زیاد اهل حدس زدن نیستم اما فکر می کنم همین بازی تکلیف ما را روشن کند .

به امید سربلندی ملوان و ملوانی .