خداحافظ لیگا پوکال !

حذف شدیم . به همین راحتی و برای دومین بار توسط آلمانیا آخن طی این 5 سال ! شاید این باخت صدای ناقوس هشداری که مدتهاست به گوش می رسد را برای سران بایرن رساتر کند .

به شخصه از اینکه بایرن از این سری مسابقات حذف شد ناراحت نیستم بنا به دلایلی که در ادامه توضیح خواهم داد اما سیر اتفاقات منجر به حذف باعث رنجش خاطر هواداران گشته که متاسفانه از دید سران بایرن یا دور مانده یا به هیچ انگاشته شده است .  

پس از اتمام جام جهانی و آغاز بوندس لیگا متاسفانه شاهد بازیهای خوبی از بایرن نبودیم و دلیل این مشکل خستگی بازیکنان ملی پوش بایرن و البته از دست دادن مهره ارزشمندی چون بالاک اشاره شد و کارل هاینس رومنینگه خبر از بهبود روند بازی بایرن در ماههای بعد داد اما بایرن با وجود اینکه نسبت به اول فصل انصافاً بازی منسجم تری از خود به نمایش میگذارد باز هم خلائی در نوع بازیش دیده می شود که کم کم چهره آن هویداتر می شود .

شاید بازی چلسی واورتون را در هفته قبل دیده باشید که چلسی بازی باخته را با سه گل بالاک ، لمپارد و دروگبا به پیروزی بدل کرد . هر سه گل این بازی در سطح بسیار بالایی از فوتبال روز دنیا زده شد و ستارگان چلسی که قیمتی تقریبا برابر با کل خریدهای بوندس لیگا دارند توانستند بازی را به نفع تیم خود برگردانند . آن خلائی که پیش از این گفته شد همین مطلب یعنی نداشتن بازیکن ستاره است . بازیکنی که در بدترین لحظات دل به او ببندیم و چشم امید به ساقهای جادویی او داشته باشیم . در سالهای گذشته البته بازیکنانی بودند که برنامه تیم روی خلاقیت آنها پایه گذاری میشد بازیکنانی چون بالاک ، مهمت شول ، اشتفان افنبرگ و حتی ماریو باسلر. اما اکنون خبری از فاکتور خلاقیت در بایرن نیست و اکثر بازیکنانی که در این تیم هستند در رده بازیکنان بزرگ و یا تاثیر گذار به شمار نمی آیند . به اسامی زیر نگاه کنید : حسن صالی حمیدزیچ ، آندریاس اوتل ، روکه سانتا کروز ، پیزارو ، دایسلر همیشه مصدوم ، مهمت شول پا به سن گذاشته ، علی کریمی که این آخری اوج خرید بایرن بوده ! مطمئناً تصدیق می فرمایید که برای اینکه بایرن به آنجایی که مورد نظر طرفداران است برسد باید در خریدهایش بیشتر از پیش هرینه کند و این موضوع متاسفانه یکی از اولین تفاوتهای دیدگاه بین مدیران و طرفدران بایرن است .

برای بودن در بین بزرگان باید بزرگترین ها را داشته باشی

در مورد باخت دیشب بایرن می توان از چند منظر به این موضوع نگریست . اول اینکه به نظر می رسید بایرن این بازی را چندان جدی نگرفته بود زیرا که اگر چنین بود حداقل به الیور کان مرخصی داده نمیشد . بایرن بازی را بد شروع نکرد اما درست وقتی می توانست به نتیجه برسد بازی را وا داد و با بدترین نتیجه از حریف عقب افتاد . اما مشکل اصلی بایرن در دیدگاه محافظه کارانه مربی آن است ماگات مربی است که قبل از هر تصمیمی به صلاح باشگاه فکر میکند نه صلاح تیم . ترجیح می دهد اول اولی هوینس از وی راضی باشد و بعد از آن طرفداران . فرض کنیم بازی در آلیانز آره نا برگزار میشد و بایرن هم 2 گل از حریفش جلو می افتاد مطمئناً ماگات ابتدا دمیچلیس را به زمین می فرستاد و پس از آن مهاجمش را با یک دفاع دیگر عوض می کرد و به دنبال حفظ نتیجه می بود اما اگر این اتفاق برای توماس شاف اتفاق می افتاد وی سعی می کرد برای زدن گلهای بیشتر تیمش را هجومی تر کند .

در روزی که خط دفاعی ما و در راس آن لوسیوو ون بویتن بسیار بد بودند نتوانستیم از برتری محسوس خود در نیمه دوم استفاده ای بکینیم . با این وضعیت و از دست دادن احتمالی بوندس لیگا در مقابل شالکه ، برمن ، اشتوتگارت و حتی هرتا باید به امید بازی با رئال باشیم . شاید این شکستها مسئولان بایرن را برای تقویت تیم به فکر بیندازد و مجبورشان کند برای خرید بازیکنان بزرگتر خرج کند فقط کافیست به ون نیستلروی و آتش بازیهایش در رئال نگاه کنیم و در برابر هر گلی که می زند حسرت بخوریم . بایرن برای آقایی در اروپا خیلی چیزها را کم دارد که اولینش بازیکن و مربی بزرگ و آخرینش القای حس جنگجویی و برتری طلبی است . باید به آینده امید داشت اما چشم من زیاد از گرفتن جام در این فصل آب نمی خورد .

ضمنا عکسهای بازی از وبلاگ bayernclub می باشد .