چشمان انزلی نگران است .

   کاش بد بازی می کردیم و می باختیم ! این نظر بیشتر طرفداران ملوان بعد ازبازی با پرسپولیس بود . متاسفانه در روزی که حداقل حق ملوان از بازی برابر پرسپولیس کسب یک امتیاز بود درنهایت ناباوری بازی را با دنیایی حسرت و اندوه به پایان رساندیم . نمی دانم چرا همیشه ملوان در آزادی دو نیمه متفاوت را از خود به نمایش می گذارد . نیمه اول خوب ، جنگنده و در خور توجه و نیمه دوم محتاط ، ترسو و بدون برنامه ! درباره چگونگی روند این بازی حرفی نمیزنیم چرا که بازی پخش مستقیم بود و همه خود به خوبی شاهد آن بودند اما سوالی در ذهن من و بقیه دوستان ملوانی بود که امیدوارم روزی به جواب آن برسیم .

   امسال بعد از ریزش فراوان بازیکنان ملوان علی الخصوص در خط جمله با فقر شدید مهاجم مواجه شدیم گذشته از آن بازیکنان اصلی خط حمله از جمله مهران جعفری و مقداد قباخلو یا مصدوم بودند یا نتوانسته بودند که در برآورده کردن انتظارات موفق باشند . این کمبود مهاجم به حدی بود که احمدزاده مجبور به استفاده از گزینه ای بنام « مجتبی قربانی » شد . در این قسمت بیشتر به وی می پردازیم .

   مجتبی قربانی مهاجم فومنی ملوان است که حدود سه سالی است که اورا در پیراهن ملوان دیده ام . در سالهای قبل و با توجه به کثرت مهاجمان از جملع محمد غلامین ، محمد غلامی ، شادروان جلال خاوندی و .. بازی زیادی به وی نمی رسید و اگر اشتباه نکنم در آن سالهای از وی حتی در هافبک چپ هم استفاده میشد اما امسال او تبدیل به مهاجم اول ملوان شده است . بازیکنی که تنها یک گل به سایپا زده و یک پنالتی از ذوب آهن گرفته !! حال سوال این است : چرا باید وی همیشه مهاجم اول ما باشد ؟ چرا باید در هر بازی به قربانی شانس مجددی داده شود ؟ واقعاً آیا نمیشد در همین بازی با پرسپولیس از حیدری در کنار جعفری استفاده کرد ؟ چند بار باید قربانی شانسهای مسلم گلزنی را از بین ببرد تا تعویض شود ؟چند بار باید روی سهل انگاری و خودخواهی وی بازی را از دست بدهیم ؟ در همین دو بازی که در تهران و در برابر استقلال و پرسپولیس انجام دادیم روی هم قربانی چه نمره ای گرفته است ؟ در بازی با راه آهن پس از از دست دادن موقعیتهای صد در صد گل توسط وی اگر اشتباه مدافع راه آهن و خطای پنالتی اتفاق نمی افتاد الان جای ما و فولاد عوض شده بود و باید دست به دعا برمی داشتیم که شاید در لیگ بمانیم . پس چرا مجتبی قربانی باز هم در ترکیب اصلی تیم جای دارد ؟ زمانی همه از حضور ثابت نریمان نعمتی گلایه داشتند و اکنون تاریخ در مورد قربانی تکرار شده است ! کاش کسی جواب من را میداد .

مساله دوم در مورد نتایج تیم فولاد خوزستان در بیرون از خانه است . به آمار ذیل توجه فرمائید .

تیم میهمان	نتیجه بازی	تیم میزبان	هفته
فولاد خوزستان	۱ - ۰	پیکان تهران	اول
فولاد خوزستان	۰ - ۱	پاس تهران	سوم
فولاد خوزستان	۱ - ۱	مس کرمان	پنجم
فولاد خوزستان	۰ - ۳	ذوب آهن اصفحان	هفتم
فولاد خوزستان	۰ - ۰	صبا باطری تهران	هشتم
فولاد خوزستان	۱ - ۱	راه آهن تهران	دهم
فولاد خوزستان	۰ - ۱	ابومسلم مشهد	دوازدهم
فولاد خوزستان	۱ - ۲	سپاهان اصفحان	چهاردهم
فولاد خوزستان	۲ - ۲	سایپای تهران	هفدهم
فولاد خوزستان	۲ - ۳	استقلال تهران	نوزدهم
فولاد خوزستان	۰ - ۰	فجر شیراز	بیست و یکم
فولاد خوزستان	۱ - ۱	ملوان انزلی	بیست و چهارم
فولاد خوزستان	۱ - ۲	پرسپولیس تهران	بیست وششم
فولاد خوزستان	۴ - ۲	برق شیراز	بیست و هشتم

به غیر از پیروزی در برابر پیکان ( در هفته اول ) که بشتر به خاطر نا آماده بودن پیکان بود بهترین نتیجه خارج از خانه فولاد کسب یک تساوی 2-2 بوده است ! این تیم در هفته قبل در اهواز و در برابر ابومسلم تا دقیقه 75 گلی نزده بود و بازی با نتیجه تساوی دنبال میشد چگونه در این هفته و به یکباره توانست در نیمه اول 3 گل به تیم کاملا دفاعی برق بزند !؟ برقی که اندیشه های مربی محتاطش ابتدا در نخوردن گل بنا شده است . آیا فولاد متوسل به جریانات غیرورزشی شده است ؟! پاسخ صریحی برای این سوال مثل تمام این قبیل ابهامات وجود ندارد اما شاید بتوان از جمیع اتفاقات بهترین نتیجه را گرفت . به قول معروف « آفتاب آمد ، دلیل آفتاب ! »

   رضاییان که برای متوقف کردن ملوان به هرکدام از رقبای این تیم وعده پاداش های قابل توجهی می دهد ترجیح داده است که به هر طریق ممکن فولاد را در لیگ برتر و صندلی مدیریت را برای خود حفظ کند ! متاسفانه جامعه ورزشی و ورزشی نویس ما غرق در هیاهوی بازیهای سیاسی ، مدیریتی دو تیم پر طرفدار، بزرگ و بی هویت کشور یعنی استقلال و پیروزی شده است و برای ثبت گزارش لحظه به لحظه آنان سر و دست می شکند اما کسی به بخش کم امتیاز جدول کاری ندارد . مرفای با گفتن جمله « امیدوارم روزی بازی سپاهان-استقلال اهواز پاک باشد » کل مطبوعات ما را به بو کشیدن اتفاقات آن بازی سوق می دهد اما کسی حاظر نیست یک لحظه هم به چگونگی خوردن 3 گل برق از فولاد درخانه ( آن هم در عرض ۵۰ دقیقه ) بپردازد . برقی که بعد از سالها رقیب همشهری خود یعنی فجر را با 3 گل شکست داده بود در مقابل فولاد قبل از بازی دستهایش را بالا برده بود . آیا این طبیعی است ؟!

نکته بعدی در مورد بازی مهم برق شیراز-ملوان در هفته پایانی لیگ است که شاید حکم ماندن و رفتنمان در این بازی امضا شود . جمعی از دوستان ساکن تهران جهت حمایت از ملوان قصد دارند به شیراز عزیمت کنند . همینجا از کلیه دوستان انزلیچی که در تهران سکونت دارند دعوت بعمل می آید جهت هماهنگی های مربوطه برای عزیمت به شیراز به همراه این گروه طرفدار ملوان برای من از طریق ای میل یا بخش نظرات همین مطلب پیغام بگذارند . البته امیدوارم کار ملوان به روز آخر نکشد !

و در آخر از تمام دوستان و عزیزانی که ملوان را دوست دارند  و آینده این تیم که گذشته اش خاطرات ما را می سازد برایشان اهمیت دارد تقاضا می کنم در بازی با ابومسلم که پیروزی در آن از همه چیز واجبتر است با حضور گرم خود فضای استادیوم پیر شهرمان را برای بازیکنان ابومسلم ( که حتماً تا حالا از جانب برخی افراد تطمیع شده اند ) غیر قابل تحمل نماییم . شاید قصور در این وظیفه باعث شود سالها در حسرت آن روز زانوی غم به بغل گیریم .

من اگر برخیزم

تو اگر برخیزی

همه برمیخیزند .

ضمناً از این هفته می توانید مطالب وبلاگ را بصورت  PDFهم داشته باشید . لازم به ذکر است که برای دیدن آن نیاز به برنامه Adobe reader Acrobat  خواهید داشت .

برای دانلود این متن با فرمت PDF روی اینجا یا اینجا کلیک نمایید .

ضمناً این هم پیامی از یکی از طرفداران ملوان خطاب به دوستان ملوانی است که پیشنهاد می کنم آن را بخوانید . برای گرفتن آن مطلب هم می توانید روی اینجا یا اینجا کلیک کنید .

« منتظر نظرات و انتقادات شما هستم »

سرگرمی به نام فوتبال ٬ باتلاقی به نام زمین فوتبال !

« با توجه به رکود وخمودگی دو سه هفته ای وبلاگ تصمیم به فرستادن دومین پست در این دو روز گرفتم . البته امیدوارم دوستان بعد از مطالعه  پست قبلی هرگونه نظر یا انتقادی دارند عنوان کنند . ضمناً اگر نگارش این مطلب کمی ضعیف است به حساب خوشحالی برد ملوان بگذارید ! »

دیروز 2 ساعت تمام زیر باران ماندیم ، خیس شدیم ، هیجان زده شدیم ، بغض کردیم و در نهایت با لبی خندان استادیوم پیرشهرمان را ترک کردیم . انصافاً تا به حال تجربه ماندن در زیر چنان بارانی را نداشتم آن هم دو ساعت تمام ! همه چیزمان خیس آب بود از کلیه لباسها بگیرید تا موبایل و ساعت و کیف و حتی پول داخل کیفم هم خیس بود ! اما برد شیرین ملوان تمام خستگی مان را از بین برد و در پایان بازی هیچ کسی از باران گلایه ای نمی کرد .این دو هفته پیروزی پیاپی چنان شور و شوقی بین مردم بوجود آورده بود که رنگ و بوی شهر عوض شده بود . دسته های شادی بین مردم ، صدای بوق ماشینها و شعارهای مردم در حمایت از ملوان کاملا چهره بارانی شهر را دگرگون کرده بود . ای کاش همیشه مردم غمزده شهرمان را اینطور شاد و مسرور میدیدم . ملوان بهترین بهانه برای فرار از مشکلات روزمره مردم انزلی است و همین راز ماندگاری ملوان است . تیمی که در گذشته و حال مردم ریشه دوانیده و همواره در روح و قلب مردم ساری و جاریست .

به بازی می پردازیم . در دقایق ابتدایی بازی بود که باران کم کم حضور خود را اعلام کرد و دل ما را لرزاند که نکند شایط بد زمین بدتر شود ! که البته چنین نیز شد . در تیمی مثل ملوان که تقریباً بازیکن بلند قامت و سرزن ندارد و ترجیح می دهد بازی را روی زمین دنبال کند داشتن چنین زمینی به مانند سم است . سمی که سالهاست ملوان را مسموم کرده و هنوز هم کسی به فکر مداوای آن نیست . بگذریم ... راه آهن در ابتدای بازی چهره یک تیم سقوط کرده را نداشت و پا به پای ملوان پیش آمد اما شاید بدشانسی آنها این بود که در ابتدای بازی و در دقیقه 9 به گل رسیدند ! آنها مجبور بودند 80 دقیقه از گلی که زده بودند محافظت کنند . معمولاً تیمهای اکبر میثاقیان راه حفظ گل را خوب می دانند اما بازی در این زمین هم توان بدنی یشتری را طلب میکرد و هم با توجه به توقف توپ بر روی زمین نمیشد به راحتی آنرا حرکت داد . زمین بازی مرا به یاد فیلم "زندان" با بازی استالونه انداخت . صحنه ای که زندانیان در حیاط گل آلود زندان با یکدیگر به بازی راگبی می پرداختند ! منتهی فرق آن فیلم با ما در این است که آنها در زندان بودند ولی ما در لیگ حرفه ای بازی می کنیم !!

به شخصه بعد از اینکه ملوان نتوانست گلی در نیمه اول به ثمر برساند امیدی به برد ملوان نداشتم و نهایتاً پیش بینی تساوی می کردم اما گل بسیار بسیار زیبای رمضانی آن هم از روی نقطه کرنر و در بهترین شرایط زمانی امید را به اردوی ملوان باز گرداند . رمضانی مدتها بود که می خواست چنین گلی بزند و در نهایت در این بازی حساس به آرزویش رسید ! ثابتی دروازبان راه آهن هم گل بدی خورد اما بدتر از گلی که پارسال در لباس تیم ابومسلم خورد نبود ! او که بسیار در روند بازی تاخیر بوجود می آورد در پایان بازی مغموم ترین فرد زمین بود .

در این بازی باز هم مجتبی قربانی خودخواهی را پیشه کار کرد و تقریبا فقط خودش را میدید . در زمینی که توپ به زحمت بر روی آن راه می رود اصرار بر دریبل زدن چیزی به جز خودخواهی نیست . او  2 موقعیت صد در صد گل را نیز با بی دقتی از دست داد تا بدترین بازیکن ملوان لقب بگیرد . شاید جذب دو یا سه مهاجم در فصل بعد ار مهمترین برنامه های تیم باشد .

به هر روی با این پیروزی به بقا در لیگ امیدوار تر شدیم . هر چند که فولاد هم برد اما بنا به گفته رضاییان مدیر عامل فولاد شانس ملوان برای ماندن ، دو برابر فولاد است . ما با یک برد تقربا خیال خود را راحت خواهیم کرد . این هفته احتمالا فاصله ما با فولاد کمتر خواهد شد چرا که ما با پرسپولیس بازی داریم و باید احتمال کمی را برای گرفتن امتیار از آنان قائل شویم اما به امید آینده می مانیم و برای موفقیت تیممان دعا می کنیم .

« بی صبرانه منتظر شنیدن نظرات شما درباره این مطلب و مطلب قبلی هستم »

بازی ملوان-ذوب به همراه بررسی اجمالی وضعیت دو تیم ملوان و فولاد

« اول از همه باز هم به خاطر اینکه دیر وبلاگ رو به روز کردم عذرخواهی می کنم . خیلی سرم شلوغ بود و در حالی که قسمتی از متن رو نوشته بودم نمی تونستم اینجا رو آپ کنم . این متنی هم که پیش روی شماست خیلی وقت گیربود هر چند درنهایت چیزی که می خواستم نشد ! منتظر انتقادات و پیشنهادات شما هستم »

به هفته بیست و ششم لیگ نه چندان برتر ایران و ایستگاه ذوب آهن رسیدیم . ذوب آهنی که به عقیده من آماده ترین هافبک سال کشور را درون اردوی خود می بیند و تعداد گل زده و تعدد پاسهای منجربه گل در کنار بازی روان و تاثیرگذاری وی موید این ادعاست . بله وی کسی نیست جز مهدی رجب زاده که همیشه باید از او ترسید !

به هر حال شاید نقطه قوت ملوان یا به عبارتی بخت بلندش ( علیرغم همیشه ! ) همانا بی انگیزگی ذوب آهن به دلیل دور ماندن از کورس قهرمانی بود . این بی انگیزگی باعث شده بود برخلاف سالهای قبل ، ذوب آهن را تیمی منفعل و بدون آن زهر همیشگی ببینیم . نگاهی به پیشینه بازی این دو تیم در انزلی ما را به این نتیجه که حتما این تیم به دلایلی که در بالا ذکر شده و البته موارد دیگر نتوانسته در برآورده کردن انتظارات موفق باشد خواهد رساند . در این چند دوره لیگ برتر ذوب توانسته کارنامه نسبتاً قابل قبولی در شهرمان داشته باشد . به نتایج بدست آمده نگاهی می اندازیم :

2002-2001

ملوان 1 – 3 ذوب آهن

2002-2003

ملوان 0 – 1 ذوب آهن

2005-2004

ملوان 0 – 0 ذوب آهن

2006-2005

ملوان 3 – 1 ذوب آهن

دو برد ، یک تساوی و یک  باخت حاصل کار ذوب آهن در برابر ملوان و در انزلی بوده است که البته این کارنامه در اصفحان بسیار درخشانتر از این بوده است ولی  بازی که در این هفته از اصفحانی ها دیدیم در کنار عملکرد خوب ملوان تمام این آمار را زیر سوال برد ! شاید رجب زاده را بتوان از کل محموعه ذوب آهن مجزا نمود چرا که وی همچنان می تواند در راه رسیدن به مقام آقای گلی امیدوار باشد و گلزنی های پیاپی وی در چند بازی اخیر باعث بالا رفتن انگیزه وی شده بود و وی را برای بهتر بودن به جلو می راند اما متاسفانه برای وی و خوشبختانه برای ملوان در آنروز وی سدی را پیش روی خود داشت که به جرات می توان گفت تا مدتها او را فراموش نخواهد کرد ! سید جلال رافخوایی به تنهایی بارها و بارها مانع از حرکت وی شد و این کار را به حدی با ظرافت انجام میداد که باعث به وجد آمدن خیل تماشاگران ملوانی شده بود . بی اغراق باشد عرض کنم که رافخوایی را باید بهترین بازیکن زمین نامید که حقیقتاً شایسته تصاحب این عنوان بود . به هر روی ملوان در روزی که می توانست با گلهای بیشتری زمین مسابقه را ترک کند به همان تک گل پنالتی مازیار زارع بسنده کرد . پنالتی ای که با خطای دروازبان بلند قامت ذوبی ها بر روی مجتبی قربانی شکل گرفت و طبق معمول مازیار با نهایت قدرت توپ را به تور چسباند . درست مثل پنالتی که به تیم کیمیا رشد ترکمن در سری مسابقات جام حذفی زده بود . محکم ، روی پا و به مرکز دروازه !

در این بازی اکثر بازیکنان ملوان توانستند از عهده انجام وظایف خود برآیند . در درون دروازه و خط دفاع همگی راضی کننده بودند که البته ابراهیم صادقی نیمه دوم را بهتر از نیمه اولش دیدیم . در نیمه اول با هفته های گذشته اش اندکی تفاوت داشت که درنیمه دوم آنی شد که انتظارش را داشتیم .

حیدری و خدامرادی که مدتهاست روزهای خوبی را پشت سر می گذارند ، مازیار که خوب درگیر میشد و جعفری که کم کم در نقش هافبک بازیساز ملوان در حال جا افتادن است . بازیکن باهوشی که اگر کمی قدرت بدنی اش افزون میشد می توانست ملوان را مدتها از داشتن یک هافبک ممتاز بیمه نماید ! در خط حمله هم قربانی طبق معمول دریبل میداد و از این کار هم خسته نمیشد ! اما آنقدر دوید و دوید که کسی خردی اعصابش را به روی او نیاورد ! به هر حال یک پنالتی هم گرفته بود و در آخر بازی به راحتی میشد خستگی را در چهره اش دید . شاید می خواست با دویدنش خود را به تماشاگران اثبات کند که تا حدودی هم در این امر موفق بود . به طور کل ملوان روز خوبی را پست سر گذاشت و با توجه به کاهش فاصله امتیازی ملوان با فولاد ، این پیروزی در کنار باخت فولاد در مقابل پرسپولیس کمی آرامش به اردوی ملوان بازگشت . اما این پایان کار نیست و 4 بازی تا اتمام لیگ باقی مانده که هر کدام از این بازیها برای هر دو تیم ملوان و فولاد حکم صعود و سقوط را امضا خواهند کرد . راه آهن را سقوط کرده فرض می کنیم و به بررسی بازیهای پیش روی این دو تیم می پردازیم . اما آیا ملوان توان ماندن در لیگ را دارد ؟ آیا فولاد می تواند بماند یا ملوان را به زیر می کشد ؟ وبلاگ باواریا با نگاهی به آمار و ارقام سعی در بررسی احتمال سقوط یا ابقای این دو تیم دارد . امید است که این بررسی آماری مود توجه قرار گیرد .

هر دو تیم ملوان و فولاد 4 بازی در پیش رو دارند که هریک 2 بازی را میهمان و 2 بازی را میزبان هستند اما از طرفی فولاد در بازی آخر در حالی میهمان است که میزبانش همانا تیم همشهری اش استقلال اهواز را در پیش رو می بیند و این قضیه را می توان از دو جهت نگریست :

اول اینکه می توان برای فولاد این امتیاز را قائل شد که به نوعی در این بازی هم میزبان است چرا که در شهر خود و در پیش چشمان هواداران مشتاق خود بازی می کند با عنایت به این که استقلال هم اهوازی است می توان برای فولاد امتیاز بیشتری نسبت به ملوان که در آنروز در شیراز و در برابر برق بازی میکند قائل شد .

دوم اینکه بازی فولاد با استقلال اهوازی است که خود در کورس قهرمانی است و اگر همچنان تا آن روز برای قهرمانی کورس بماند برای کسب 3 امتیاز آن بازی تلاش خواهد کرد و یقیناً آن بازی بدون حرف و حدیث به پایان خواهد رسید و استقلال برای قهرمانی به همشهری خود رحم نخواهد کرد ! اما اگر استقلال اهواز از کورس عقب بماند با توجه به همشهری بودن این دو تیم شاید فوتبال به سمت و سویی برود که شایسته نگارش نیست !

هر دو تیم ملوان و فولاد میزبان ابومسلم هستند و میهمان برق شیراز ! و چون شرایط برای هر دو تیم در این بازها یکسان است به دو بازی دیگر می پردازیم . ملوان میزبان راه آهن و میهمان پرسپولیس است و فولاد میزبان سپاهان اصفحان و میهمان استقلال اهواز است ! ابتدا نگاهی به سابقه برخورد این دو تیم با حریفان می پردازیم . لازم به ذکر است که در این آمار شرایط میزبانی و میهمانی ملوان و فولاد لحاظ شده است . بر فرض اگر ملوان میهمان برق است در آمار فقط نتایج بازیهایی که ملوان میهمان بوده آمده است و همینطور برای فولاد :

انصافاً اوضاع فولاد در بازیهای گذشته نسبت به ملوان بسیار مناسبتر از ملوان بوده و در کل این چند بازی با 8 برد و تساوی و 5 باخت در مقابل 3 برد ، 4 تساوی و 6 باخت از ملوان پیش است . هر چند که ملوان 13 بازی و فولاد 18بازی انجام داده است اما با یک حساب سر انگشتی به موفقیت فولاد در مقابل ملوان پی خواهید برد . اما نکته در اینجاست که فولاد در آن سالها جزو بهترینهای کشور بوده و حتی قهرمان لیگ هم شده بود و متاسفانه هم اکنون وضعیتی به مثابه ملوان دارد . اگر به جدول لیگ نگاهی بیندازیم متوجه وخامت اوضاع این دو تیم می شویم . راستی چرا باید تیمهای سازنده کشور و به قولی بزرگترین سازندگان بازیکن فوتبال در ایران باید کاسه چه کنم در دست داشته باشند و حیران نتایج دیگران باشند که روزنه ای برایشان گشوده شود تا از سقوط رهایی یابند ؟! هر دو تیم در لسگ امسال صاحب رکوردی شده اند که در نوع خود بی نظیر ، قابل تامل و باعث تاسف است . در بازیهای داخل خانه تیم فولاد با 9 گل زده بدترین خط حمله و در بازیهای بیرون از خانه تیم ملوان با 7 گل بدترین است و در کل لیگ ملوان با 18 گل زده دارای عنوان ناکارآمد ترین خط آتش است . این برای بزرگان شمال و جنوب جای بسی تاسف است . حالیه فولاد با استخدام چند بازیکن خارجی و استفاده از مربی بزرگی چون ایناسیو صاحب چنین رکوردی شده وگرنه اوضاعش از این هم بدتر می بود !

جدول لیگ برتر را به 4 دسته تقسیم کرده و تیمهای داخل هر دسته را درجه بندی می کنیم بدین ترتیب که رتبه 1الی 4 درجه 1 ، 5 الی 8 درجه 2 ، 9 الی 12 در جه سه و 12 الی 16 هم درجه 4 و بر این اساس حریفان ملوان و فولاد را به ترتیب درجه بندی می کنیم :

ملوان-راه آهن                 درجه 4

پرسپولیس-ملوان              درجه 2

ملوان-ابومسلم                 درجه 2

برق-ملوان                      درجه 3

و بازیهای فولاد :

فولاد-ابومسلم                  درجه2

برق-فولاد                       درجه3

فولاد-سپاهان                   درجه1

استقلال اهواز-فولاد          درجه 1

با نگاهی اجمالی به دره بندی فوق ( هر چند فاقد اعتبار علمی و فنی است ) با من هم عقیده خواهید شد که بازیهای فولاد سختتر از ملوان است چون در این 4 بازی 2 بار با تیمهای درجه 1 روبرو می شود . شاید خود فولاد هم به همین نتیجه رسیده باشد و برای همین ایناسیو تصمیم به آنالیز بازیهای پلی آف گرفته است . اما همانطور که قبلا هم گفتم اینها همه در شرایط عادی و سالم ممکن می شود و در غیر این صورت و با وقوع برخی جریانات که اتفاقا در فوتبال ما کم هم حادث نمی شود باید به لحظات دهشتناکی فکر کرد که ترجیح میدهم ذهن خود را با آنها مشغول نکنم . به هر حال فکر می کنم با 31 امتیاز در لیگ بمانیم  و شاید این بازی با راه آهن و در آن سوی ایران بازی فولاد و سپاهان خیلی چیزها را مشخص کند . زیاد اهل حدس زدن نیستم اما فکر می کنم همین بازی تکلیف ما را روشن کند .

به امید سربلندی ملوان و ملوانی .